Havaalanında sevdiklerimizden ayrılıp uçağa yalnız binince,ben de saymaya başladım kendime. "Hangi akla hizmet küçüçük bebekle yalnız yola çıkıyorsun" diye, iyi ki çıkmışım!:)
Uçakta sadece kol çantam vardı yanımda. İçinde oyuncak, mama, kızım için küçük bir şişe su(buna izin veriliyor), biletler, dergi(gerçekten okuyabileceğimi düşünmüşmüydüm acaba?:), atıştırmalık birşeyler...v.s Ben sun express ve pegasus firmalarıyla yolculuk yaptım,artık battaniye ve yastık verilmediğini de öğrenmiş oldum,hazırlıklı olun! Onu da parayla satıyorlar sanırım:)
Cam tarafında seyahat ettim ve yediğim soğukla iyi bir karın ağrısı sahibi oldum,bebeğinizi cam tarafından uzak tutun!
Kızımın ilk uçak yolculuğunu özetlersek;pencereye vurup arasıra da dışarı bakıp gülüyordu, sonra, önlerde oturduğumuz için hepsi kendisine dönük oturmuş yolcuları keşfetti:) herkese gülücükler dağıttığı için birkaç hayran edindi. Işıklar söndü herkes uyudu, bu halleri kızımı daha çok eğlendirdi:) Herkes uyurken biz hoppala hoppala zıplama modundaydık bu arada. Son yarım saat uyudu,uçak inişe geçtiğinde de 5 dk. kadar ağladı. Yanımdaki teyzenin söylediğine göre maşaallahı varmış,o ne bebekler görmüş:)
Dayımlar Aachen'da yaşıyor, oradan fotoğraflardı gördükleriniz. Kızımı da bu suyun başından ayıramadık:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder